ارزیابی تاثیر مهار کننده ی باسیلوس لیکنی فورمیس بر آفلاتوکسین های b۱ و b۲ در محیط کشت آزمایشگاهی و آرد ماهی کیلکا

آفلاتوکسین­های مورد استفاده جهت تلقیح، از تیپ­های b1 و b2 بوده که در محیط کشت آزمایشگاهی از دو غلظت ( 12 و 16 نانوگرم بر میلی لیتر برای b1 و 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر برای b2 ) استفاده گردید. دوز مورد استفاده باسیلوس نیز دو غلظت 3 و 4 درصد بوده است. غلظت­های مورد استفاده در آرد ماهی کیلکا به ترتیب 2 و 4 میلی لیتر از استاندارد آفلاتوکسین به 50 گرم از آرد ماهی و دوز مورد استفاده باکتری نیز 3 و 4 درصد بوده است. میزان تغییرات باسیلوس و آفلاتوکسین به ترتیب با جذب نوری در طول موج 600 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر و دستگاه hplc مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج فاز آزمایشگاهی نشان داد که به هنگام استفاده از دوز 3 درصد باسیلوس لیکنی­فورمیس، میزان کاهش b1با غلظت های 12 و 16 نانوگرم بر میلی لیتر به ترتیب 6/88 و 7/84 درصد و b2 با غلظت 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر به ترتیب 1/98 و 4/92 درصد، میزان کاهش در دوز 4 درصد باسیلوس لیکنی­فورمیس به ترتیب 2/95و 6/90 درصد برای b‏1 با غلظت های 12 و 16 نانوگرم بر میلی لیتر و 1/99 و 3/97 درصد برای b2با غلظت 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر بوده است. میزان کاهش آفلاتوکسین در آرد ماهی برای تیپ b1و b2 با حضور3 و4 درصد باسیلوس لیکنی­فورمیس به­همراه 2 و 4 میلی­لیتر از سوسپانسیون استاندارد آفلاتوکسین در 50 گرم از آرد برای b1 به ترتیب 5/76 و 6/70 درصد و 9/96 و 4/80 درصد و برای b2 به ترتیب 5/77 و 4/90 درصد و 4/97 و 8/94 درصد بوده است. نتیجه گیری کلی که از این طرح حاصل می­شود آن­است که باسیلوس لیکنی­فورمیس قادر به کاهش تیپ­های شاخص آفلاتوکسین در شرایط آزمایشگاهی و آرد ماهی بوده، می­توان از آن به­عنوان ابزار بیولوژیک در جهت کنترل آفلاتوکسین استفاده کرد و با دوزهای مشخص به آرد ماهی اضافه نمود.